تاریخچه طراحی فرش مسجد و فرش سجاده ای

از آغاز پیدایش اسلام در ایران و به سفارش پیامبر ص افراد توجه خاصی به مساجد داشته اند چرا که مسجد مکانی برای تجمع و تحکیم وحدت بین مسلمانان و فضای آرام و معنوی برای ارتباط با خدا  بوده است. در ابتدا معمولا افراد روی حصیر نماز میخواندند اما پس از آن با به وجود آمدن فرش(قالی یا قالیچه)، این فرش ها جایگزین حصیر ها شدند. پس از آن  محراب مسجد  باعث شد ایده ی فرش سجاده ای به فکر طراحان فرش برسد و فرش های سجاده ای به وجود آیند. به همین دلیل فرش های سجاده ای، عنوان فرش های محرابی را به خود گرفتند و با جایگزنی فرش های سجاده ای با فرش های معمولی در مساجد این فرش ها به فرش مسجد معروف شدند.

فرش مسجد معمولا  دارای یک طرح اصلی محراب است و با توجه به طرح آن میتواند دارای ترنج یا بدون آن باشد. معمولا برای  محراب فرش مسجد بدون ترنج از گل و بوته استفاده میشود اما  فرش های سجاده ای دارای ترنج محراب ساده تری دارند تا طرح فرش مسجد زیاد شلوغ نشود. اما بازهم بسته به سلیقه ی خریدار و سفارش آن ممکن است طرح ها با هم ترکیب شوند.

اندازه ی رول های فرش مسجد  معمولا به اندازه ی طول صف های نماز جماعت می باشد.

مزایای استفاده از فرش سجاده ای  به عنوان فرش مسجد  باعث شد بیش از پیش فروش فرش مسجد افزایش یافته و فرش های سجاده ای در دیگر مکان ها مانند نمازخانه ها در ارگان های مختلف، حسینیه ها و ... استفاده شوند.

(مزایای فرش های سجاده ای را از اینجا بخوانید: چرا برای فرش مسجد، فرش سجاده ای بخریم؟)

.